Ο Πολιτισμός χρειάζεται Ποιοτική Εξωστρέφεια, όχι απλώς προσέλκυση κοινού

Τι γίνεται με τον πολιτισμό στο Δήμο μας;

Ποιους θεωρούμε πολιτιστικούς φορείς; Τι στόχους έχουν; Ποιοι από αυτούς παράγουν ποιοτικό πολιτισμό;

Στη συζήτηση που γίνεται, στους περισσότερους πολιτιστικούς φορείς, για το ρόλο και το έργο τους, το κυρίως ζητούμενο φαίνεται να είναι η προσέλκυση κοινού ή αλλιώς απλά η εξωστρέφεια.

Πώς το διαπιστώνουμε αυτό;

Στατιστικά προφανώς, με αριθμούς.  Πόσοι συμμετείχαν στις εκλογές του τάδε ή του δείνα συλλόγου. Πόσος λόγος έγινε στο F/B για τις δραστηριότητές του. Πόσοι διάβηκαν το κατώφλι του, πόσοι επισκέφθηκαν την ιστοσελίδα του, και πάει λέγοντας . . .

Είμαστε ικανοποιημένοι προσκομίζοντας μόνο αριθμούς;

Ας πούμε ένα. . . τυχαίο παράδειγμα.

Πώς νοείται για μια βιβλιοθήκη η εξωστρέφεια σήμερα;

Σημαίνει να την επισκεφθούν μερικές εκατοντάδες άνθρωποι, αδιάφορο τι είναι αυτό που θα κάνουν εκεί;

Αν είναι έτσι, αφού όλη μέρα και όλη νύχτα στην τηλεόραση μαγειρεύουν, να προγραμματίσει, λέω τώρα, και η βιβλιοθήκη μια «ημέρα μαγειρικής» και να καλέσει τα παιδιά να μαγειρέψουν. Έτσι θα τη γνωρίσουν και θα αναδείξει και εκείνη τη συλλογή της σε βιβλία μαγειρικής.

Ας διοργανώνουμε λοιπόν έξυπνα events και happenings, για να έρχεται κόσμος, κυρίως νέοι και παιδιά.

Αγαπητοί μου δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

Μια βιβλιοθήκη ποιοτικής εξωστρέφειας κρίνεται και αξιολογείται για το αν και πώς αναδεικνύει τους θησαυρούς της, πώς καταγράφει, ενισχύει και αξιοποιεί την τοπική παραγωγή βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων.

Κρίνεται από το πόσα επιπλέον έργα και εργασίες γράφτηκαν και πόσες έρευνες προχώρησαν. Κρίνεται για τον πλούτο των συλλογών της, για την εξυπηρέτηση των χρηστών της, για το αν επιτελεί και προσφέρει στις σχολικές βιβλιοθήκες έργο υποδομής, αν τελικά πραγματοποιεί το έργο με το οποίο είναι επιφορτισμένη.

Διότι το κοινό μιας βιβλιοθήκης πρέπει να είναι κυρίως νέοι άνθρωποι που θέλουν πρώτα να μάθουν και αργότερα ίσως δημιουργήσουν το δικό τους έργο.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι πόσος ντόρος γίνεται για ένα φορέα ή έναν οργανισμό στα Social Media ή στη γειτονιά. Ο κάθε φορέας πολιτισμού κρίνεται διαχρονικά, κρίνεται από το πόσο σημαντικό έργο παράγει, αν είναι επιμελημένο και αν βοηθάει στην παραγωγή ποιοτικού πολιτισμού.

Είναι σημαντικό βεβαίως το έργο του κάθε φορέα να γνωστοποιείται και να μπορεί εύκολα να φτάσει στα “χέρια” που πρέπει, ανάλογα με το είδος τους.

Αυτό είναι άλλο πράγμα, και εντελώς άλλο είναι να μη σκέφτονται παρά μόνο τι θα σκαρφιστούν για να προσελκύσουν κοινό.

Όλο αυτό το πνεύμα της προσέλκυσης κοινού οδηγεί στην ελαφρότητα και καμιά φορά στη γελοιότητα. Από μόνη της η απλή εξωστρέφεια μπορεί να γίνει συνώνυμη ενός χυδαίου πολιτιστικού λαϊκισμού και να οδηγήσει στο να προσφέρονται ακόμη και σοβαροί πολιτιστικοί χώροι στην κάθε λογής ελαφρά ντυμένη τραγουδιστριούλα.

Και για να μην παρεξηγηθούμε, η φρεσκάδα και το νεανικό πνεύμα είναι όμορφα και προάγουν τον πολιτισμό, όπως τον βλέπουμε π.χ. τα καλοκαίρια στην αυλή του Μεγάρου Μουσικής.

Σοβαρότητα και ποιότητα θέλουν οι σύλλογοι και τα πολιτιστικά μας ιδρύματά, και όχι απλώς εξωστρέφεια.

Είναι μεγάλη ανάγκη να έρθουν κοντά στον πολιτισμό νέες κοινότητες ανθρώπων που ξέρουν και μπορούν να δημιουργούν πολιτιστική αξία και υπεραξία.

Αλλά πριν από όλα χρειαζόμαστε ανθρώπους με γνώση, ικανότητα και αφοσίωση.

Ανθρώπους που να πιστεύουν στην ουσία του πολιτισμού και στην πνευματική σημασία αυτού που κάνουν και που θα εργάζονται σοβαρά, με κέφι και προπάντων αθόρυβα.

Το κραυγαλέο ναρκισσεύεται, κι αυτό καλό δεν είναι.