Κώστας Στέφας

Υποψήφιος Δήμαρχος Αργυρούπολης – Ελληνικού

Συνέντευξη στην Ελευθερία Καμπούρογλου

“Ξανά η πόλη μπροστά” πήρατε τα ηνία της παράταξης από τον κ. Βαζαίο. Ποιο είναι το πρόγραμμα που πρόκειται να ακολουθήσετε;

Το πρόγραμμά μας αυτή τη στιγμή (22/01) διαμορφώνεται. Σήμερα μάλιστα περίμενα και την εφημερίδα -δεν έχει έρθει ακόμα- με το πρώτο μας κομμάτι, που αφορά τα έργα, τι προτείνουμε σαν βασικά έργα, υλοποιήσιμα όμως. Όχι “παραμυθένια” έργα. Επίσης, τί προτείνουμε για τον πολιτισμό. Και η δική μου η άποψη είναι, επιστροφή στην καθημερινότητα του δημότη. Ο δημότης πληρώνει δημοτικά τέλη: πληρώνει για την καθαριότητα, για να είναι καθαρός ο κάδος του, κάθε μέρα να υπάρχει αποκομιδή σκουπιδιών, να είναι το πεζοδρόμιο του όσο μπορεί περιποιημένο και ανακατασκευασμένο, η άσφαλτος να μην έχει λακκούβες, το δέντρο πρέπει να είναι κουρεμένο, να μη βγάζει τα μάτια του ο δημότης όταν περνάει. Σε αυτά οφείλουμε καταρχάς να επικεντρωθούμε: τα απλά τα καθημερινά για τα οποία ο δημότης πληρώνει.

Όσον αφορά την τρίτη ηλικία, τα σχολεία;

Στην τρίτη ηλικία έχει γίνει μια καλή προσπάθεια, όχι τώρα, επί χρόνια αφού τα ΚΑΠΗ υπήρχαν στην Αργυρούπολη και στο Ελληνικό από παλιά, στον πρώην Δήμο. Φέτος, και αυτό πρέπει να το ομολογήσουμε, ανακαινιστήκανε δύο ΚΑΠΗ, φτιάχτηκε ένα τρίτο, αλλά αυτό υπήρχε από την εποχή του Δημήτρη Ευσταθιάδη. Είχε πάρει το οικόπεδο, είχε ξεκινήσει το ΚΑΠΗ, το οποίο προχώρησε ο Κορτζίδης όσο ήταν δήμαρχος και εγκαινιάστηκε στην αρχή της θητείας του Κωνσταντάτου. Εγκαινιάστηκε σε αυτή τη θητεία, δεν ολοκληρώθηκε.

Όσον αφορά τα σχολεία έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες, όσον αφορά εξωραϊσμούς προαυλίων, και κάποια ψιλοπρόχειρα βαψίματα, αλλά φανερά δεν υπάρχει προγραμματισμός. Δηλαδή εγώ έχω συνηθίσει και αυτό που έκανα παλιότερα ως ειδικός σύμβουλος του πρώην δημάρχου Ελληνικού του Ιορδάνη Εφραιμίδη. Κάθε καλοκαίρι με το που έκλειναν τα σχολεία, είχαμε στα χέρια μας, μια κατάσταση του “τί χρειάζονται τα σχολεία” και είτε με δικά μας συνεργεία, είτε με εργολαβίες καλύπταμε τους 2-2,5 μήνες που παραμένουν κλειστά τα σχολεία, τα πάντα. Αυτό δεν συμβαίνει τώρα. Πλέον αυτό που συμβαίνει είναι είτε να γίνονται εργασίες κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους από κάποια συνεργεία, ή οι γονείς σε πολλά σχολεία να παίρνουν μόνοι τους τα χρώματα και τα κουράγια τους και να βάφουν μόνοι τους τα σχολεία. Αυτό δεν είναι όμως έτσι. Πρέπει να είναι έτοιμα και παραδομένα τα σχολεία. Προγραμματισμό θέλει.

Προγραμματισμό και στην καθημερινότητα, αυτό πώς θα το επιτύχετε, πώς το σκέφτεστε;

Αν ξεφύγεις από την εμμονή του επικοινωνιακού “φαίνεσθε” και το facebook -γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε μια διοίκηση που είναι προσηλωμένη στο like και στο facebook– και βγεις στον δρόμο και δεις την καθημερινότητα του δημότη, περπατώντας με τον δημότη μπορείς να το καταφέρεις. Αρκεί να βγεις από το γραφείο και να περπατήσεις. Και να σε ενδιαφέρουν πράγματα, που μπορεί να μην έχουν τόσα like στο fb, αλλά τουλάχιστον φτιάχνουν την καθημερινότητα του δημότη.

Οι δημότες γνωρίζουν το πρόγραμμά σας, δεν έπρεπε να τους έχει ανακοινωθεί ενόψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών; Ξέρουν γιατί θα σας ψηφίσουν, όσοι το κάνουν;

Θα το μάθουν. Ενημερώνονται συνέχεια. Τώρα θα βγει και το έντυπο που ανακοινώνει μέρος του προγράμματός μας. Εμείς έχουμε μια άλλη τακτική. Σε κάθε φύλλο εφημερίδας που θα βγαίνει από εδώ και πέρα, του εντύπου της παράταξής μας, θα έχουμε και ένα κομμάτι από το πρόγραμμά μας. Και στο τελικό φύλλο εκτός από τα ονόματα των υποψηφίων, θα έχουμε κωδικοποιημένο όμως, (τώρα το έχουμε πιο αναλυτικά) όλο το πρόγραμμα. Τώρα βγάζουμε το τεχνικό πρόγραμμα, τα έργα που προγραμματίζουμε να κάνουμε και ό,τι αφορά τον πολιτισμό, στο φύλλο που κυκλοφορεί τέλος Ιανουαρίου. Στο επόμενο θα βγάλουμε άλλα δύο – τρία κομμάτια του προγράμματός μας και το τελικό τον Μάιο .

Με τον νέο νόμο “Κλεισθένης” και τις αλλαγές στο εκλογικό σύστημα της τοπικής αυτοδιοίκησης, πιθανόν να υπάρχει ενοποίηση παρατάξεων, συνεργασίες, είστε θετικός προς αυτή την κατεύθυνση;

Το πνεύμα του “Κλεισθένη” μιλάει για συνεργασίες γενικότερα, συνεργασίες και παρατάξεων είτε πριν είτε μετά τις εκλογές. Γιατί υπάρχει και αυτή η περίπτωση, μια παράταξη να μην βγει αυτοδύναμη και τότε θα χρειαστεί συνεργασία. Αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι και το πνεύμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όταν χειρίζεσαι τοπικά προβλήματα και τοπικά θέματα, χρειάζεσαι τη συνεργασία περισσότερων ανθρώπων, περισσότερων δυνάμεων και περισσότερων παρατάξεων.

Ακόμα και αν είναι διαφορετικών πολιτικών παρατάξεων;

Για μένα τα προβλήματα του δημότη δεν έχουν χρώμα. Ο γείτονάς σου, ο φίλος σου που μένει στον από πάνω δρόμο δεν έχει χρώματα. Εγώ, ποτέ δεν έβλεπα τους ανθρώπους με χρώμα, παρότι όλοι έχουμε την ιδεολογία μας. Μπορείς με κάποιους ανθρώπους και με κάποιες παρατάξεις να συνεργαστείς, εφόσον δεν υπάρχει αυτοδυναμία και να κάνεις αυτό που χρειάζεται. Αρκεί να υπάρχει θέληση για τον δήμο σου. Άμα βάλεις μπροστά και προβάλλεις τα πολιτικά σου πιστεύω, δεν έχεις καμία επιτυχία, αν προτάξεις το συμφέρον του δήμου, του δημότη, τότε ναι μπορούν να υπάρχουν συγκλίσεις.

Στην διακήρυξή σας αναφέρεται ότι θα δώσετε λύσεις σε θέματα σημαντικά όπως η ανεργία, η προστασία του δημόσιου χώρου, η αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας και η κατάρτιση και απόκτηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Πώς ακριβώς θα γίνει αυτό;

Αυτή τη στιγμή ο δήμος της Αργυρούπολης, έχει κτίρια, που είναι μέρος της δημοτικής περιουσίας, κτίσματα μεγάλης αξίας που έχουν ανεγερθεί από τον Δημήτρη Ευσταθιάδη και τον Μπάμπη Σαραφίδη. Υπάρχει το εμπορικό κέντρο της οδού Ημέρας, στη Λεωφ. Βουλιαγμένης σε πολύ κομβικό σημείο, κοντά στο μετρό της Αργυρούπολης, πολύ κοντά στην επένδυση που πρόκειται να γίνει και είναι ψιλοεγκατελειμμένο. Όπως υπάρχει και το εμπορικό κέντρο στη Λεωφ. Αργυρουπόλεως, το οποίο επίσης, δεν αποφέρει έσοδα. Και για τα δύο πρέπει να υπάρχει ένας σχεδιασμός ώστε να ανακαινιστούν και να φέρουν έσοδα στον Δήμο, πρόσθετα έσοδα. Αφενός μπορεί να γίνει μέσω κάποιων ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Επίσης, να γίνει μελέτη για εξωραϊσμό κτιρίου, αρκεί να το βάλεις σε μια μελέτη. Να το βάλεις στόχο, ότι αυτό πρέπει να το ανακαινίσεις γιατί είναι η περιουσία του δήμου σου.

Θέλω να σας φέρω ένα παράδειγμα για κάτι που εικάζεται, αλλά που ακόμα δεν έχει γίνει: είπε όμως ο επερχόμενος δήμαρχος ότι στη Λεωφ. Αργυρουπόλεως θέλει να φέρει την Αστυνομική Διεύθυνση της Νοτιοανατολικής Αθήνας και το Αστυνομικό Τμήμα. Για το Αστυνομικό Τμήμα, να συμφωνήσουμε ότι μπορεί να δοθεί, γιατί στεγάζεται σε ένα ακατάλληλο κτίριο. Η Αστυνομική Διεύθυνση Νοτιοανατολικής Αθήνας, αυτή τη στιγμή στεγάζεται σε κτίριο στην Άνω Γλυφάδα, όπου πληρώνει 19.000 ευρώ τον μήνα. Και εμείς το φέρνουμε δωρεάν, με το σκεπτικό ότι θα υπάρχει καλύτερη αστυνόμευση. Εμείς αυτά δεν τα πιστεύουμε, γιατί είναι μια επιτελική υπηρεσία, δεν είναι μάχιμη υπηρεσία και στην Άνω Γλυφάδα οι ληστείες συνεχίζονται, παρόλο που στεγάζεται η Αστυνομική Διεύθυνση πολλά χρόνια εκεί. Μακάρι να έρθει παρ’ όλα αυτά, αλλά να φέρει ένα έσοδο. Δεν λέω να εισπράττουμε 19.000 ευρώ το μήνα, αλλά μπορούμε να ζητήσουμε ένα καλό ενοίκιο από το κράτος, το οποίο έτσι κι αλλιώς τα χρήματα τα έχει “κόψει” από πόρους κεντρικούς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, να του δωρίσουμε και ένα κομμάτι ενός δημοτικού κτιρίου που ανήκει στην περιοχή, τζάμπα; Για ποιο λόγο; Να ορίσουμε ένα χαμηλότερο ενοίκιο, όπου θα μας δίνει κάποια έσοδα για να μπορέσουμε να ανακαινίσουμε τα εμπορικά κέντρα.

Ο Δήμαρχος δεν το σκέφτηκε αυτό;

Προφανώς όχι.

Το θέμα της αντιμετώπισης της ανεργίας πώς το σκέφτεστε;

Κοιτάχτε με την ανεργία κάποιοι “παίζουν” ένα μεγάλο παιχνίδι και σ ‘αυτό θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Υπάρχει κόσμος που έχει βγει και τάζει δουλειές στο χώρο της επένδυσης του πρώην αεροδρομίου. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να παίζεις με τον πόνο των ανέργων. Υπάρχουν πολλοί άνεργοι στην περιοχή μας και η κρίση έχει δημιουργήσει τέτοιες καταστάσεις. Και παίζουν με τον πόνο τους. Γιατί, όταν ξεκινήσει η επένδυση αφενός μεν η πρώτη φάση θα χρειαστεί μόνο εργάτες, το έργο θα διαχωριστεί και θα δοθεί σε πολλές τεχνικές εταιρείες, που θα αναλάβει η κάθε μία ένα κομμάτι, οι οποίες έχουν ήδη τους εργάτες. Και κάποιο εξειδικευμένο προσωπικό, που ήδη υπάρχει μέσα, αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί κ.λ.π. Οι εταιρίες αυτές είναι του ιδιωτικού τομέα, υπάρχει περίπτωση -εγώ προέρχομαι από τον ιδιωτικό τομέα και το γνωρίζω πολύ καλά- η κάθε ιδιωτική εταιρεία να πάρει κόσμο με ένα “μπιλιετάκι” από τον οποιοδήποτε παράγοντα της περιοχής; Θα τον πάρουν με τα κριτήρια τα δικά τους, που θα είναι αυστηρά γιατί ο καθένας θέλει να κάνει την εργασία του. Και το υπόλοιπο θα είναι εργατικό δυναμικό. Έχουμε το παράδειγμα των δρόμων, όπου δούλεψαν εργάτες που προερχόντουσαν από άλλα κράτη. Οι Έλληνες δεν πηγαίνουν να δουλέψουν εκεί. Οπότε τάζουν, χωρίς να υπάρχει τίποτα. Εκμεταλλεύονται με χυδαίο τρόπο την αγωνία του κόσμου.

Επομένως, πιστεύετε ότι αυτό το κομμάτι δεν μπορεί να καλύψει το πρόβλημα της ανεργίας.

Δεν νομίζω. Το πρόγραμμα της ανεργίας στην περιοχή μας θα λυθεί, αν υπάρχει ένα πρόγραμμα ανάπτυξης. Να μπορεί να κρατήσεις τα εμπορικά σου κέντρα ενεργά (την Κύπρου, στην Ιασωνίδου και όπου υπάρχει τοπική αγορά), τα καφέ να είναι όσο γίνονται ζωντανά ώστε να μπορούν να προσλαμβάνουν κάποιο κόσμο, να δημιουργηθεί μια περιοχή που θα προσελκύει επισκέπτες. Έτσι δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.

Και πώς μπορείς να το κάνεις αυτό; Όταν δεν έχει την οικονομική δυναμική ο μέσος δημότης, ούτε να βγει να διασκεδάσει, ούτε να είναι εν δυνάμει αγοραστής.

Έχουμε καλή αγορά. Πρέπει να τους δώσεις κίνητρα για έρθουν στην αγορά σου. Ο άνεργος δεν μπορεί να ψωνίσει. Μιλάμε για τον κόσμο που μπορεί. Πρέπει να δυναμώσουμε για να προσελκύσουμε αγοραστικό κοινό και από άλλους δήμους. Γιατί έχουμε πολύ οργανωμένες αγορές και στην Ιασωνίδου και στην Κύπρου. Η πιο κοντινή μας αγορά είναι ή η Γλυφάδα-ναι, εκεί έχουμε ανταγωνισμό- αλλά υπάρχουν εξίσου καλά μαγαζιά στην περιοχή που αν τους δώσεις κίνητρα θα λειρουργήσουν καλά.

Εμείς κάνουμε ένα πρόγραμμα που επιμένουμε σε δύο πράγματα. Να φροντίσεις τους εμπορικούς δρόμους. Καταρχήν να αναβαθμιστεί η Λ. Ιασωνίδου όλη, είναι καλός εμπορικός δρόμος, έχει πολλά και διαφορετικού είδους καταστήματα, να ανακατασκευαστούν όλα τα πεζοδρόμια, είναι πολλά πέρασαν χρόνια από τότε που φτιάχτηκαν, πέφτει κόσμος, ο φωτισμός είναι πολύ ελλιπής. Μην ξεχνάτε επίσης, ότι εκεί είναι ο τερματικός του μετρό, θα μπορείς επίσης αυτή την αγορά αν την αναβαθμίσεις να γίνεις αγοραστικός πόλος έλξης. Το ίδιο να γίνει και στην Λ. Κύπρου. Μια σκέψη δικιά μας και το έχουμε μελετήσει και το έχουμε διαπιστώσει, ότι μπορεί να γίνει: είναι μια μονοδρόμηση από την Αλεξιουπόλεως έως την Ανεξαρτησίας με κατεύθυνση προς την Λ. Βουλιαγμένης, να φύγει η νησίδα από την μέση, να μεγαλώσεις τα πεζοδρόμια και να δημιουργηθούν θέσεις πάρκινγκ, ώστε με κάποια happening που θα γίνονται εκεί (“Λευκές νύχτες”, Χριστουγέννων, Πάσχα, υπάρχουν πολλά δρώμενα που μπορείς να κάνεις στην περιοχή), περισσότερα, καφέ, εστιατόρια, που φέρνουν κόσμο να δώσουμε μια τουριστική νότα στην περιοχή. Να κάνει μια προσπάθεια αυτός ο Δήμος να προσελκύσει τον κόσμο, τον τουρισμό που θα έρθει στο Ελληνικό, να περπατήσουν και πάνω, να έχουν μια “γερή” αγορά. Αν δεν γίνει αυτό, μοιραίως θα μαραζώσουμε και θα κλείσουμε.

Οι επιχειρηματίες μπορούν να ενσωματωθούν σε όλο αυτό; Είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτή τη μετάβαση;

Πρέπει να σταθούν δίπλα τους και να τους οδηγήσεις. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μια σωστή ενημέρωση, και δεν είναι μόνο οι τοπικοί επιχειρηματίες, αλλά και επιχειρηματίες από άλλες περιοχές που έχουν επενδύσει εδώ. Αλλά αν δεν έχεις φροντίσει να φτιάξεις την αγορά σου, πριν δημιουργηθούν τα mall, θα υπάρχει πρόβλημα τόσο από το κλείσιμο των επιχειρήσεων, όσο και από την παύση της ενοικίασης χώρων που είναι ένα έσοδο ίσως και μοναδικό για κάποιους εδώ. Το παράδειγμα, της Δάφνης στη Λεωφ. Βουλιαγμένης, είναι ενδεικτικό. Με ένα εμπορικό κέντρο τεράστιο, που δεν θα είναι σαν το mall του Αγ.Δημητρίου, αλλά σε πολύ μεγαλύτερη έκταση, έπρεπε ήδη να έχουν ενημερωθεί οι επιχειρηματίες και να έχουμε προγραμματίσει για το πώς θα τονώσουμε την αγορά, με κίνητρα ώστε να γίνει ήδη εμπορικός δρόμος και η Κύπρου και η Ιασωνίδου, πριν έρθει το mall, γιατί αν έρθει το mall θα είναι αργά. Αν εκλεγώ, πρώτα-πρώτα θα γίνουν οι μελέτες για την Κύπρου και την Ιασωνίδου με μια κυκλοφοριακή μελέτη που θα χρειαστεί σίγουρα, μαζί με δύο υπόγεια πάρκινγκ. Ένα υπόγειο πάρκινγκ στην Βάρναλη, είτε μαζί με συνεργασία ιδιωτών-δήμου, είτε με leasing, μπορείς να το δώσεις για κάποια χρόνια αλλά να έχεις ένα όφελος, ότι θα σου φτιάξει ένα υπόγειο πάρκινγκ σε κεντρική αγορά, γιατί η Βάρναλη με όλα τα καφέ πλέον εξελίσσεται σε πολύ δυναμική αγορά, όπου στον 1ο όροφο του πάρκινγκ, όπως γίνεται παντού, μπορούν να έχουν οι δημότες θέση δωρεάν με την πινακίδα τους, και να εκμεταλλεύεται ο δήμος τους υπόλοιπους χώρους. Ώστε να αποσυμφορήσεις την κίνηση και να λειτουργεί και πάνω και κάτω το εμπορικό μας κέντρο.

Τα εκπαιδευτικά σεμινάρια πιστεύεται ότι θα βοηθούσαν; Είναι στο μυαλό σας;

Θα βοηθούσαν. Πρέπει να αποκτήσουμε συνείδηση τουριστική. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι ότι από αυτό που θα γίνει κάτω σαν επένδυση θα πρέπει και εμείς να πάρουμε μια υπεραξία. Και η υπεραξία θα είναι και τουριστική. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες. Στο Ελληνικό αν το έχετε ακούσει γίνονται γιορτές στο Πανηγύρι του Θωμά, την επόμενη εβδομάδα του Πάσχα, η Ένωση Ποντίων Σουρμένων που είναι οι άνθρωποι που ξεκίνησαν και φτιάξανε την περιοχή του Ελληνικού κάνουν ένα πολύ μεγάλο πανηγύρι, με πενθήμερες εκδηλώσεις, έρχονται -τώρα και με την δημιουργία του μετρό- από όλα τα μέρη της Αθήνας, περίπου 100 -120 χιλιάδες άτομα στην πλατεία, μαζεύονται συγκροτήματα ποντιακά και από όλη την Ελλάδα, είτε άλλων χωρών. Υπάρχει ακόμα μιας μικρότερης κλίμακας γιορτή που γίνεται του Σταυρού, τον Σεπτέμβρη, από την Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης, στην πλατεία μετρό, στη στάση Αργυρούπολης. Αν αναβαθμιστεί με ένα ανάλογο μεγάλο πανηγύρι και εκμεταλλευτείς και το μετρό, μπορείς να έχεις δυο μεγάλες ποντιακές, ( η περιοχή μας προέρχεται από τους Πόντιους), εκδηλώσεις. Μία τον Μάιο, μία τον Σεπτέμβριο, ήδη έχεις ξεκινήσει να φέρνεις κόσμο από άλλες περιοχές, με τον πολιτισμό. Υπάρχει ένας λόγος να φέρνουμε κόσμο πάνω. Έχουμε πολιτιστικούς συλλόγους, πρέπει να βοηθηθούν από την επόμενη δημοτική αρχή και να αισθανθούν ότι είναι δίπλα τους, υπάρχουν επίσης και χορευτικοί σύλλογοι, οι οποίοι δεν είναι εθνικοτοπικοί, υπάρχουν χορευτικοί σύλλογοι που φέρνουν παράδοση από όλα τα μέρη της Ελλάδας (Πελοποννήσιοι, Κρητικοί) που πρέπει να γίνουν γνωστοί και να προσφέρουν στη “Λευκή Νύχτα” και σε άλλα δρώμενα, πρέπει αυτός ο πολιτισμός να διεξάγεται και σε άλλες περιοχές. Δηλαδή, να κάνεις τις απαραίτητες συνεργασίες, ώστε αυτά τα συγκροτήματα να ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει πολύς κόσμος που ασχολείται με αυτά. Βρίσκει διέξοδο μέσω του πολιτισμού, της μουσικής, του χορού. Στο θέατρο είχαμε πολύ καλή ομάδα, στο Ελληνικό και στην Αργυρούπολη, ειδικά στην Αργυρούπολη είχαμε μια πολύ καλή ομάδα, ανέβαζε καταπληκτικές παραστάσεις, μπορώ να σας πω και σε επαγγελματικό επίπεδο την οποία, από ένα καπρίτσιο ο δήμαρχος τη διέλυσε μέσα σε ένα βράδυ. Κάποια στιγμή ήταν ο πρώην δήμαρχος ο Κορτζίδης σε μια εκδήλωση και επειδή ανέφεραν το όνομά του και τον ευχαρίστησαν για την προηγούμενη θητεία του, την επόμενη μέρα ο δάσκαλος της θεατρικής ομάδας βρέθηκε χωρίς δουλειά. Αυτά τα πράγματα είναι αστεία. Δεν προάγεις πολιτισμό έτσι. Υπήρχε τόσος κόσμος που την είχε περιβάλλει με αγάπη. Δεν μπορείς να απογοητεύεις ανθρώπους που έχουν επενδύσει από την ελεύθερη ώρα τους και έχουν προσφέρει, χωρίς καμία αμοιβή, για να παρουσιάζουν καλές παραστάσεις. Πρέπει να ανέβει και λίγο το επίπεδο στην περιοχή μας.

Σε αντίβαρο όμως αρκετές θεατρικές παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν στον Δήμο.

Πληρωμένες όμως από τον Δήμο. Γιατί, να φέρουμε ένα ξένο ηθοποιό, αμειβόμενο και να μην στηρίξουμε τις δικές μας ομάδες, τον κόσμο που θέλει να προσφέρει, και να στηρίξουμε τις δικές μας παραστάσεις και να δώσουμε τα λεφτά εκεί;

Γιατί πιθανότατα -θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου- θα έχετε και περισσότερο κόσμο και από τις γύρω περιοχές και δεν θα είναι τοπικό όλο αυτό.

Το να κάνεις μια μεγάλη συναυλία όπως κάνει ο Δήμος Γλυφάδας, την περίοδο των γιορτών, για να φέρεις κόσμο στην αγορά σου να το σκεφτώ, και πιστεύω ότι πρέπει να γίνει. Το να φέρεις μια θεατρική ομάδα, που θα παίζει μια καλή θεατρική παράσταση πάντα μένει στο επίπεδο του Δήμου. Γιατί να μην έχεις και δικές σου παραστάσεις συνεχόμενες; Ο συνδυασμός ξένων και τοπικών θεατρικών ομάδων θα ήταν το καλύτερο. Προς το παρόν έχουμε μείνει με το ξένο και με κάποιες εμμονές. Για παράδειγμα κάποιοι που εμφανίζονται ως ηθοποιοί και παίζουν σε κάποια παράσταση στο Μίκης Θεοδωράκης και μετά εμφανίζονται ψυχολόγοι και κάνουν ομάδες με κάτι δρώμενα σαν ψυχολόγοι και μετά δεν ξέρω τι άλλο. Έχουν πολλαπλές, περίεργες ιδιότητες, κάποιοι συγκεκριμένοι ηθοποιοί στον Δήμο μας. Πολυτάλαντοι.

Ποια είναι η διαφοροποίηση του δικού σας προγράμματος; Γιατί να ψηφίσουν εσάς οι δημότες;

Η δημοκρατία πάντα χρειάζεται πολλούς. Δεν μπορείς να ψηφίζεις πάντα έναν. Δεύτερον η δικιά μου η σκέψη είναι καθημερινότητα να βελτιωθεί άμεσα στο δήμο μας. Να ασχοληθούμε με την καθημερινότητα, με τα παράπονα των δημοτών. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο ο άνθρωπος που φεύγει το πρωί για τη δουλειά του και γυρίζει το βράδυ, θέλει το πεζοδρόμιό του να είναι καθαρό, ο κάδος να μην μυρίζει, θέλει πέντε πράγματα που είναι γύρω -γύρω στο δικό του τον κόσμο. Ο δικός μου ο σκοπός είναι από την επένδυση που θα γίνει να πάρουμε ένα κομμάτι της υπεραξίας στη γειτονιά μας, το Ελληνικό και την Αργυρούπολη. Που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχει γίνει. Και οπωσδήποτε πέντε ακόμα βασικά πράγματα. Η Λεωφ. Βουλιαγμένης είναι ένα φυσικό σύνορο, της Αργυρούπολης, του Ελληνικού και της επένδυσης, σε αυτό το σύνορο πρέπει να γίνουν δύο υπέργειες διαβάσεις για να περνούν οι πεζοί πάνω από τη Βουλιαγμένης, όπως έχει γίνει στο Ίδρυμα Νιάρχος, όπου υπάρχει ένας ωραίος πεζόδρομος, ποδηλατοδρόμος και μπαίνουν οι επισκέπτες με ασφάλεια από τις γύρω περιοχές. Αν δεν γίνει αυτό, θα παραμείνουμε η φαβέλα της επένδυσης. Η Λεωφ. Βουλιαγμένης είναι ήδη απροσπέλαστη, φανταστείτε τότε με την κίνηση που θα μαζευτεί, λόγω της επένδυσης, τι έχει να γίνει. Αν αυτά όμως δεν τα διεκδικήσεις, τώρα πριν γίνει η επένδυση, αν δεν γίνουν σιγά- σιγά τώρα, πριν γίνει η επένδυση, να τα οργανώσεις, να τα ζητήσεις και δεν τα διεκδικήσεις τώρα από την κεντρική διοίκηση, τότε θα είναι πολύ αργά για τις γειτονιές μας. Και επειδή εγώ έχω μεγαλώσει και περπατάω μέσα σε αυτή τη γειτονιά, εδώ θα μείνω και εδώ θα συνεχίσω τη ζωή μου μου, θέλω να βγαίνω και να βλέπω τους δημότες στα μάτια και να τους λέω, κύριοι έκανα δύο πράγματα που μπορούσα να κάνω και τα έκανα για εσάς. Δεν έχω βλέψεις για πολιτική καριέρα, να φύγω και να πάω αλλού, θέλω να βοηθήσω εδώ, εδώ ήμουν και εδώ θα παραμείνω. Δεν είμαι επαγγελματικό πολιτικό στέλεχος, στον ιδιωτικό τομέα δουλεύω.

Πόσο εύκολο είναι όταν θα έχεις την ευθύνη μιας τοπικής κοινωνίας, να κάνεις όσα οραματίζεσαι πράξη; Βρίσκεις εμπόδια εκεί; Μπορείς να τα προσπεράσεις ή κάποιες φορές αναγκάζεσαι να κάνεις πίσω;

Εμπόδια υπάρχουν σίγουρα, αλλά πρέπει να έχεις ένα σχέδιο. Αν “ανέβεις” με ένα όραμα και ένα σχέδιο και από την αρχή ξέρεις πώς πρέπει να περπατήσεις, ακόμα και για τα εμπόδια θα βρεις τον τρόπο να τα προσπεράσεις. Τουλάχιστον εγώ προσωπικά το έχω αποδείξει, ήμουν σύμβουλος του πρώην δήμαρχου Ελληνικού, του κ. Εφραιμίδη, και αυτό που λέγαμε το κάναμε πράξη. Η δημόσια διοίκηση είναι πάντα ένα μεγάλο εμπόδιο, μπορείς όμως να τα αντιμετωπίζεις αρκεί να δουλεύεις με σύστημα και να έχεις ανθρώπους που θα σε στηρίξουν.

Μια και μιλάμε για τα εμπόδια, το προσωπικό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων; Έχουν δηλαδή την βούληση να αλλάξουν τα παλιά δεδομένα, όχι με λόγια αλλά με έργα, ξεκινώντας από τον εαυτό τους;

Στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στους εδώ υπαλλήλους το μόνο που μπορείς να κάνεις για να σε βοηθήσουν, είναι να τους ακουμπήσεις το φιλότιμό τους, γιατί έχουν φιλότιμο. Είναι άνθρωποι οι οποίοι και αυτοί είναι οικογενειάρχες, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια είναι και κακώς αμειβόμενοι, συνέχεια έχουν περικοπές στους μισθούς τους και στις αποδοχές τους, όπως όλοι. Και αρκεί να τους κεντρίσεις λίγο το φιλότιμο. Αν κερδίσεις το φιλότιμό τους, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να δουλέψουν και να δουλέψουν πάρα πολύ. Εγώ, παράδειγμα, το 2004 που ο δήμος Ελληνικού ήταν τότε ο δεύτερος Ολυμπιακός Δήμος και ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκα ενεργά, που άφησα το επάγγελμα μου στον ιδιωτικό τομέα και ασχολήθηκα με τον δήμο, πήγα σαν σύμβουλος του τότε δημάρχου του κ. Εφραιμίδη επειδή είχαμε μπροστά μας το project των Ολυμπιακών Αγώνων και τα αγωνίσματα που ήταν χωροθετημένα μέσα στον δήμο μας. Ο προβληματισμός μας ήταν αν θα μπορούσαν να μας ακολουθήσουν οι δημοτικοί υπάλληλοι στο τρέξιμο και στις απαιτήσεις που είχε αυτό το μεγάλο project. Αφού τους εξηγήσαμε ποιος είναι ο στόχος μας και ότι πρέπει και εμείς σαν δήμος να πάρουμε λίγη από την λαμπρότητα, αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων πήγε πάρα πολύ καλά. Δουλέψανε πολύ και σε εθελοντική βάση. Είναι θέμα χειρισμού, πώς θα πλησιάσεις τον υπάλληλο και πώς θα του δώσεις το στόχο. Προσωπικά, θέλω να καταλάβουν ότι είναι συνεργάτες σε ένα όραμα, σε ένα στόχο, δεν θέλω να έχω τη σχέση δημάρχου -δημοτικών υπαλλήλων, για την καλυτέρευση της ζωής όλων μας, γιατί οι περισσότεροι εδώ ζουν.

Η τοπική κοινωνία είναι έτοιμη για αλλαγές; Διότι όπως γνωρίζετε, και ο τρόπος αντίδρασης της κοινωνίας και του κάθε πολίτη ξεχωριστά είναι μέρος του προβλήματος. Σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί παθογένεια.

Νομίζω πώς δεν έχουν ενημερωθεί καλά. Είναι έτοιμοι, στον βαθμό που μπορούν να είναι έτοιμοι με την ενημέρωση την ελλιπή που έχουν. Ειλικρινά σας μιλάω, δεν έχουμε μιλήσει όλοι και κάποια στιγμή όσοι ασχολούμαστε με τα δημοτικά, πρέπει να τους μιλήσουμε. Ότι θα γίνει κάτι πολύ ωραίο, κάτι πολύ μεγάλο, αλλά θα έχει και προβλήματα στην αρχή, δεν θα είναι όλα ρόδινα, όπως τους τα παρουσιάζουν. Και οι επιπτώσεις θα φανούν γρήγορα, τα έργα θα γίνουν γρήγορα, όσον αφορά το κομμάτι της παραλίας, το καζίνο, τη μαρίνα, την επένδυση στην παραλία, όπου καταλαβαίνετε εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα και ότι γίνεται στην Λ. Βουλιαγμένης και τα λοιπά. Και τα υπόλοιπα που θα είναι ενδιάμεσα θα χτίζονται σιγά-σιγά, αλλά τις άμεσες επιπτώσεις θα έχουν αυτά τα δύο πράγματα που θα επηρεάζουν τις ζωές μας, πέρα από ότι θα γίνει μέσα. Αλλά εγώ πιστεύω ότι δεν έχει γίνει σωστή ενημέρωση από την τωρινή διοίκηση. Δηλαδή, ποτέ δεν μας έχει ενημερώσει πρώτα σαν παρατάξεις για το συγκεκριμένο σύνολο του έργου, υποτίθεται ότι μιλάει με τον επενδυτή, ότι ο τωρινός δήμαρχος έχει σχέσεις και όλα αυτά, εμείς όμως ενημέρωση επί του πραγματικού για το τι θα γίνει, δεν έχουμε. Και μάλιστα για διαβούλευση έχει βγει το ένα κομμάτι του έργου. Εννοώ, από το κράτος δεν έχει βγει όλο το κομμάτι για να δούμε που θα οριοθετηθεί. Σημειωτέον η δικιά μας πολιτική παράταξη μαζί με την παράταξη του απερχόμενου δημάρχου έχουμε ψηφίσει υπέρ της επένδυσης. Και είμαστε δύο παρατάξεις που σχηματίσαμε μια μεγάλη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και αποδεχτήκαμε το θέμα της επένδυσης. Από εκεί και πέρα εμείς δεν ενημερωθήκαμε ποτέ και για τίποτε. Τακτική είναι να ενημερώνει τους πάντες μόνος του. Για παράδειγμα προχθές συνεδρίασε ο φορέας διαχείρισης που φτιάχτηκε για το αεροδρόμιο, ήρθαν στην αίθουσα δημοτικών συμβουλίων, προσκλήθηκαν και εκπρόσωποι κομμάτων της Ν. Δημοκρατίας και του Σύριζα, δεν προσκλήθηκε κανείς από την δική μας την παράταξη, η οποία υποστήριξε το έργο αυτό. Για να δούμε και εμείς τα πρώτα βήματα αυτού του φορέα, σε μια ανοιχτή διαδικασία, μπορούσαμε και εμείς να βρισκόμαστε. Όταν δεν ενημερώνεις την παράταξη που έχει στηρίξει την επένδυση… Εμείς είχαμε ζητήσει να πάμε σαν δημοτική αρχή, να κάνουμε μια ενημέρωση στους δημότες, τι προβλέπετε και ποιο είναι το σχέδιο, σε κάθε σχολείο να γίνουν μικρές συγκεντρώσεις ενημέρωσης. Ποτέ δεν έγινε. Και εμείς προσπαθούμε να ενημερωθούμε μέσα από την Κυβέρνηση και από τον επενδυτή για τις εξελίξεις. Πράγμα που ήταν υποχρέωση της σημερινής διοίκησης στους δημότες καταρχήν, αφήστε τις πολιτικές παρατάξεις, στους επιχειρηματίες. Πρέπει να είναι συμμέτοχη η κοινωνία σ’ αυτό που θα γίνει, πρέπει όλοι μαζί να κερδίσουμε κάτι, και όλοι μαζί να διεκδικήσουμε αν χρειαστεί. Δεν υπάρχουν στεγανά σ’ αυτά τα πράγματα.

Ποια είναι τα μίνιμουμ προσόντα που χρειάζεται για να είναι κάποιος/α υποψήφιος/α για δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος.

Αγάπη γι’ αυτό που θέλει να κάνει. Αγάπη και να το πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει το ρου αυτής της πόλης. Εγώ από τη δουλειά μου και επειδή βρίσκομαι πολλά χρόνια στο ελεύθερο εμπόριο, στις πωλήσεις, έχω δει ανθρώπους να μεγαλουργούν ενώ πραγματικά ήταν “αγράμματοι” αλλά το σχολείο της ζωής και του πεζοδρομίου είναι πολλές φορές πιο επαρκές από οποιοδήποτε άλλο προσόν. Και έχουμε και πολλά παραδείγματα επιχειρηματιών που έχουν ξεκινήσει με πολύ χαμηλές γραμματικές γνώσεις μεν, αλλά ήταν ευφυέστατοι και κατάφεραν και έφτιαξαν μεγάλες επιχειρήσεις. Πλέον πρέπει να υπάρχει και η γνώση. Προσωπικά είμαι πολλά χρόνια στην τοπική αυτοδιοίκηση, όμως ποτέ δεν την αντιμετώπισα ως επαγγελματική ευκαιρία. Θα μπορούσα να μετακινηθώ λόγω και της πολιτικής μου ανάμειξης αλλά δεν ήθελα, μου αρέσει η αγορά, μου αρέσουν οι πωλήσεις και το εμπόριο.